De eerste platenhoes die de Amerikaanse striptekenaar Robert Crumb (1943) ontwierp, werd meteen zijn beroemdste: “Cheap Thrills” van Big Brother And The Holding Company, de band van zangeres Janis Joplin uit 1968.
De hoes laat zich lezen als een strip, met een wulpse Joplin die linksboven in de hoek de liedjes op de plaat aankondigt.
Hoewel Crumb ook de latere Joplin-plaat (I Got Them Ol' Kozmic Blues Again Mama) voor zijn rekening nam, hield hij zich verder afzijdig van de popmuziek van de late jaren zestig.
Crumbs hart gaat uit naar heel ander werk. Hij is tot op de dag van vandaag een hartstochtelijke kenner en verzamelaar van muziek uit het 78-toerentijdperk: akoestische jazz, folk, blues en muziek van zogeheten stringbands genieten zijn voorkeur.
Misschien wel zijn grootste verdienste als hoesontwerper is dat hij de vaak anoniem gebleven muzikanten uit die vooroorlogse tijd (van wie soms geen foto's voorhanden waren) een gezicht gaf. Ik kom hier later wel eens op terug.
Hier is in elk geval dat allereerste meesterwerk.
De hoes laat zich lezen als een strip, met een wulpse Joplin die linksboven in de hoek de liedjes op de plaat aankondigt.
Hoewel Crumb ook de latere Joplin-plaat (I Got Them Ol' Kozmic Blues Again Mama) voor zijn rekening nam, hield hij zich verder afzijdig van de popmuziek van de late jaren zestig.
Crumbs hart gaat uit naar heel ander werk. Hij is tot op de dag van vandaag een hartstochtelijke kenner en verzamelaar van muziek uit het 78-toerentijdperk: akoestische jazz, folk, blues en muziek van zogeheten stringbands genieten zijn voorkeur.
Misschien wel zijn grootste verdienste als hoesontwerper is dat hij de vaak anoniem gebleven muzikanten uit die vooroorlogse tijd (van wie soms geen foto's voorhanden waren) een gezicht gaf. Ik kom hier later wel eens op terug.
Hier is in elk geval dat allereerste meesterwerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten