Chapman begon zijn carrière in het Engelse folkcircuit in 1967. Hij tekende al snel bij Harvest - thuishaven in die tijd ook van bands als Pink Floyd en Deep Purple - waarvoor hij vier legendarische albums opnam. Dit was Michael Chapman’s tweede album, op het Harvest label.
Het moet eind 1968 geweest zijn dat ik hem zag in Gent, in een clubje aan de Kuiperskaai, dat nu verdwenen is om plaats te maken voor “Het Zuid”.
Deze plaat is voor mij zowat zijn beste, vooral wegens de mooie ragtime “Naked Ladies and Electric Ragtime” die ik met veel moeite heb leren spelen.
Chapman had een ongelooflijke begeleidingsband achter hem : Mick Ronson (Bowie) elektrische gitaar, Rick Kemp (Steeleye Span) op bass, Paul Buckmaster (Bowie, Bee Gees) string arrangements, en Gus Dudgeon (Bowie, the Zombies) producer.
De hoes is een beetje bombastisch uitgevallen en probeert MC inderdaad als een Fully Qualified Survivor te verkopen midden in de woelige baren en de storm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten